THE CONTRIBUTION OF WOMEN TO THE DEVELOPMENT OF HADITH SCIENCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article primarily discusses the significant contribution of women to the development of Hadith science throughout history. In the early periods of Islam, women played an important role not only in family life but also in scholarly activities. Research shows that women served as trustworthy scholars and as primary sources of Hadith literature. They held great importance in studying and disseminating Islamic teachings. Women in the field of Hadith had their own lectures and legal opinions (fatwas). Their unique knowledge and experience contributed to the education of future generations. Numerous hadiths were narrated about women, and their perspectives on life and various matters are reflected in these narrations, which serve as valuable guidance for improving women’s quality of life.
Downloads
Article Details
Section
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
How to Cite
References
1. Уватов У. Икки буюк донишманд. – Т.: Шарқ, 2005. – Б. 6.
2. Раҳимжонов Д., Муратов Д., Обидов Р., Алимова М. Ҳадисшунослик. – Т.: Тошкент ислом университети, 2013. – Б. 78-81.
3. Муратов Д. Ҳадисшунослик атама ва иборалари (қисқача изоҳли луғат). – Т.: Фан, 2009. – Б. 21.
4. Раҳимжонов Д., Муратов Д., Обидов Р., Алимова М. Ҳадисшунослик. – Т.: Тошкент ислом университети, 2013. – Б. 78-81.
5. Қироат – толиб ҳадисларни ёддан ёки китобдан ўқиб шайхга эшиттириши.
6.Муновала – шайхнинг ўз шогирдига эшитганини ёки ёзганини, «бу фалончидан ривоят, уни мендан ривоят қилгин» деб тақдим қилиши.
7.Эълом – шайхнинг ўз толибига ривоят қилишга изн бермасдан ҳадис ёки китобни фалончидан эшитганлигини маълум қилиб айтиши.
8.Васият – шайх ўзи ривоят қилган ҳадислар ёзилган китоб(лар)ни ўлими арафасида ёки сафарга кетаётганда шогирдига ёки бирор кишига васият қилиб қолдириши.
9.Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Тафсири Ҳилол. – Т.: Hilol-nashr, 2016. – Ж. 6. – Б. 72.
10.Имом Бухорий. Ал-Адаб ал-муфрад. Ўзбекча таржима ва изоҳлар билан. 1151-рақамли ҳадис.
11.Муратов Д. Ҳадисшунослик: ўқув-услубий қўлланма. – Т.: Тошкент ислом университети, 2015. – Б. 298.
12.Хатиб Бағдодий. Тарихи Бағдод. – Қоҳира: Мактаба ал-Хонижий, 1931. – Ж. 14. – Б. 440.
13.Ифоф Абдулғафур Ҳамид. Жуҳуд ал-мараъ фи нашр ал-ҳадис ва улумиҳ // Мажалла жомеа Умму-л-қуро ли улум аш-шариа ва-л-луғат ал-арабия ва адабиҳа, 2007. – Ж. 19. – Б. 254.
14.Қуръони карим маъноларининг таржима ва тафсири // Таржима ва тафсир муаллифи: шайх Абдулазиз Мансур. – Т.: Тошкент ислом университети, 2012. – Б. 422.
15.Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Ҳадис ва ҳаёт. – Т.: Hilol-nashr, 2014. – Ж. 25. – Б. 8.
16.Аҳмад ибн Ҳанбал. Ал-Илал ва маърифат ар-рижол. – Байрут: ал-Мактаб ал-исламий, 1988. – Ж. 2. – Б. 407-408.
17.Ифоф Абдулғафур Ҳамид. Жуҳуд ал-мараъ фи нашр ал-ҳадис ва улумиҳ // Мажалла жомеа Умму-л-қуро ли улум аш-шариа ва-л-луғат ал-арабия ва адабиҳа, 2007. – Ж. 19. – Б. 255.
18.Раҳимжонов Д., Муратов Д., Обидов Р., Алимова М. Ҳадисшунослик. – Т.: Тошкент ислом университети, 2013. – Б. 219.
19.Олтин силсила. Саҳиҳул Бухорий. – Т.: Hilol-nashr, 2013. – Ж. 2. – Б. 254.